Week 8: Tentoonstelling Architecture of fear

Op vrijdag 2 december zijn Sandrina en Ik richting Z33 vertrokken. Eerst op het gemak iets gaan eten zodat we het volledig aankonden! We keken er wel naar uit, omdat we ook wel eens iets kunstzinnig wouden doen.


Zo zijn we dan ook aangekomen aan onze achtste week, en kunnen we met deze opdracht onze blog afsluiten. Wat onze grootste vraag was voor we ernaartoe gingen was, wat zouden we daar gaan zien? Welke kunstenaars hebben meegewerkt aan deze tentoonstelling en een heel stomme vraag, wat zie je daar op de affiche staan? Heeft dit ook iets met de tentoonstelling te maken?


Architecture of Fear werpt een blik op de hedendaagse mediamaatschappijg die gedomineerd wordt door angstgevoelens. Wanneer we naar het nieuws kijken merk je snel dat er dagelijks bombardementen op komen. Deze zijn altijd voorzien van de nodige sensationele berichtgeving. Wij zelf, de gewone mens, wordt meer en meer geconfronteerd met de toenemende veiligheidseisen en controle.


De oorzaken die schuilen achter angst lijken voortdurend te verschuiven. Voorbeelden hiervan zijn: tereur, virale ziektes, klimaatopwarming, het onveiligheidsgevoel en de financiële crisis. Verschillende internationale kunstenaars en ontwerpers die op diverse manieren reflecteren op de maatschappij van angst en haar emotionele, sociale of ruimtelijke mechanismen hebben hieraan meegewerkt.


Als eerste kregen we een inleidend filmpje te zien, hierdoor werden we geprikkeld om de verdere tentoonstelling te gaan bekijken. 

We gaan met jullie de verschillende zalen overlopen. Hierbij geven we ook onze eigen bedenkingen over de verschillende kunstwerken. 

Zaal 1 Jennifer en kevin MCCOY Suburran Horror

Voor dit werk lieten de kunstenaars zich inspireren door films als Blue Velvet en Friday the 13th. Daarin worden de idyllische suburbs en setting voor een verhaal over de meest obsessieve en duistere uitspattingen van de mens. Net als in de film groeit er een ongemakkelijke spanning, het vertrouwde krijgt een dreigende ondertoon.

We willen jullie een sfeer meegeven wanneer je naar het werk kijkt. Je merkt snel dat bepaalde aspecten en onderdelen uit de film Friday the 13th ook voorkomen in zijn Diorama. Hier even de volgende trailer: Zet je schrap en laat je meesleuren door de spanning en emotie!

Zaal 2

In big box creëren ze diorama’s van een gigantisch winkelcentrum dat in een post-apocalyptische ruïne veranderd is/. het ene is overwoekerd door planten, het andere is een wasteland vol afval bewoond door zombies. De big boxes refereren onder andere aan het werk van schrijver JG Ballard en de films van George  Romero (Dawn of the dead).


Hier een van de volgende films waarop hij zich gebaseerd heeft:

We hebben zelf ook een filmpje gemaakt van deze zaal om je een beeld te geven over hoe de zaal eruit zag.

Zaal 3

A reasonable man in a box neemt de controversiële bybee memo als uitgangspunt waarin in nasleep 9/11 aanvaardbare methodes van “enhanced interrogation” worden beschreven, zoals waterboarding of het opsluiten van een gevangene met een insect. Het werkt toont hoe angst kan misbruikt worden door middel van politieke retoriek en hoe door middel van taal het extreme redelijk kan gemaakt  worden. Tegelijkertijd is het een heel direct en ervaringsgericht werk dat angst in zijn meest primitieve vorm verkent.

De volgende tekst hing op in de zaal bij dit kunstwerk. Deze tekst zegt ons meer over de angst van slechte daden. Een schorpioen staat als teken voor de dood. Hierbij wil men zeggend at wanneer je dit dier samen met een gevangene in een box zou plaatsen, hij zou sterven door de beet van de schorpioen.

Zaal 4

The seaven seals refereert aan de zeven zegels van de Apocalyps. In het tweede zegel verschijnt een moordend rood paard, de tweede ruiter van Apocalyps die symbool staat voor een bloederige oorlog. In zijn teksten probeert de kunstenaar de complexe situatie van onze hedendaagse maatschappij in het steeds heftiger wordende ritme vormen ze een echo van de ongrijpbaarheid en chaos van onze hedendaagse angstgevoelens.

Zaal 5: ilka halso – museum of nature

De angst voor de opwarming van het klimaat is misschien wel het grootste doemscenario dat ons boven het hoofd hangt. Het natuurmuseum is een distopische visie van de toekomst van onze natuur. Ingekapseld in een afgesloten biosfeer wordt de wilde natuur getemd tot een hapklare pretparkattractie.

Om jullie een duidelijker visueel beeld te geven over het werkstuk de volgende foto.

Zaal 6: trevor paglen – limit telephotography

Trevor Paglen registreerde geheime millitaire basissen op de meest afgelegen plaatsen, diep verborgen in de woestijn of afgeschermd door kilometerslange stroken land. De sites zijn vaak zo afgelegen dat ze met gewone optische middelen niet zichtbaar zijn. Paglen maakte dan ook gebruik van gespecialiseerde astronomische lenzen om deze onzichtbare structuren op de kaart te zetten en ons bewust maken van hun bestaan.

ZAAL 7 Laurent Grasso

1619 was het jaar waarin Galileo voor het eerst de term aurora borealis liet vallen, een fenomeen dat in het verleden voorwerp was van angst en speculatie. Deze video reproduceert op artificiële wijze dit licht fenomeen in een omgeving met een geodetische sfeer

ZAAL 7 A

Met studies in het verleden concentreerde grasso zich op de katholieke schilderskunst. Hij herneemt een aantal van zijn centrale thema’s (telekinese-eclips, aurora borealis) in een reeks schilderijen waarin een ongewoon object wordt ingebracht in een klassiek uitziend landschap. Dit heeft een erg bevreemdend effect tot gevolg.

Dezelfde geodetische sfeer verschijnt in de sculptuur. De sfeer is gebaseerd op een model visionair architect buckminster fuller en verwijst ook naar de ontvangst stations van de satellieten van het ochelon netwerk. Dit is een wereldwijd netwerk voor de interceptie van telefoon en internetcommunicatie.

Zaal 8  Charlotte Lybeer

Van 2003 tot en met 2008 verbleef en fotografeerde ze in gated communities en themaparken over de hele wereld. Ook in the villages focust ze op afgesloten plaatsen waar de illusie van veiligheid en gedroomd geluk centraal staat. De artificiële decors vormen lege capsules met als doel een zo angenaam mogelijke omgeving creëren voor massaconsumptie en –toerisme.

Zaal 9

Deze educatieve tabellen zijn afgeleid van de statistieken van Reality Checking Device. Een gesynchroniseerde lijst van sleutelwoorden als terrorisme, oorlog, financiële crisis of klimaatverandering wordt in verschillende talen doorzocht in de databank van Google images. Elke taal levert unieke resultaten op. Soms komendezelfde beelden terug, maar soms duiken ook totaal verschillende beelden op. Global Anxiety Monitor is een onderzoek naar de verschuivingen van taal, beeld en betekenis van massamedia. De continu herhaalde zoekopdrachten maken niet alleen de invloed van plaats en taal zichtbaar, maar ook verschuivingen in de tijd.

Zaal 10

Via ideeën en prototypes wordt er gespeculeerd hoe angst als primitieve basisemotie gekoppeld kan worden aan abstract data over hedendaagse rampscenario’s, zoals financiële risico’s , gezondheid, terreurdreiging of natuurrampen/ Bepaalde protheses kunnen ons via elektronische simulate gelijkaardige lichamelijke en mentale simulatie laten ervaren als diegene die we ervaren bij een instinctieve angstreactie.

Zaal 11

Acces is een anoniem trekkingssysteem dat onwetende voorbijgangers achtervolgd met een spotlight en een geluidsstraal. Het combineert de sociale controle van hedendaagse surveillance technologieën met onze drang naar entertainment en manipulatie. Het reist de wereld rond van de ene publieke plek naar de andere van 8 tot 25 in de hal van gebouw D van de PHL. De bediening en activatie van het trekkingssysteem gebeurd door de bezoekers van de acceswebsite die vanaf 8 november in Z33 staat opgesteld.

Zaal 12

Administration of terror. Bureau D’Etude houdt zich consequent bezig met het maken van kritische kaarten. Achter de schermen vormen transnationale allianties tussen belangen groepen een onzichtbaar netwerk van globale machtsverhoudingen tussen individuen, politieke instituten en bedrijven. Er wordt een analyse gemaakt van verbanden tussen economische en politieke instellingen en terroristische groepen.

Zaal 13

The silent movie toont beelden van militaire constructies langs de kust van Catragena, een eeuwenoud strategisch punt. De oude forten en baterias vermengen zich met hoogtechnologische apparatuur en traceren zo de ontwikkeling van verdedigings en surveillance infrastructuur. The silent movie is bovendoen een werk over film en de blik van de camera. 

Mijn eigen bevinding over de tentoonstelling


Sommige zalen hebben me echt wel geboeid:


De zaal waarin een man in een box (een gevangenis) zit samen met een schorpioen, deed me schrikken. Je kwam de zaal binnen en je dacht echt dat het beest bij je in de ruimte zat. Sandrina zei ook "Zit dat beest hier"? Maar dat was gelukkig niet het geval. Wanneer je bij deze uitleg verder gaat nadenken kan je wel zeggen dat het leven in een gevangenis is gelijk de dood van een schorpioen. 


In zaal 11, dat de onwetende voorbijgangers achtervolgd wordt door een spotlight en een geluidsstraal deed me onmiddellijk denken aan de PHL. Het staat op dit moment bij ons op school opgesteld. Toen ik zelf voor de eerste keer door het gebouw liep, verschrok ik me. Ik dacht echt van "wat is dat?" Dit doet me ook een beetje denken aan Streetview. Je staat op beeld. Iedereen komt meer en meer over je te weten. Zo wil men bij deze spotlight ook laten zien dat je echt geviseerd kan worden. 


In zaal 1 maakte de kunstenaar een diorama, geïnspireerd op twee films. De film friday the 13th heb ik zelf ook al gezien. Toen ik naar het werk keek kon ik onmiddellijk zeggen dat er gelijkenissen waren met deze film. De mens zijn angsten staan centraal. Enkele jongeren worden in de film achtervolgt en één voor één uitgeroeid door een persoon. Die persoon doet dit niet zomaar, hij laat de mensen echt hun angsten ervaren, tot dat ze uitgeput geraken en dan worden ze vermoord. 


Over het algemeen kan ik wel zeggen dat het een geslaagde tentoonstelling was. Het heeft mij geboeid. Ik denk dat dit kwam door de afwisseling in materialen. Er staat niet gewoon een werk waar je naar kijkt en van denkt 'Ah, dit is het dan?' Neen, de werken hadden allemaal een boodschap. Die boodschappen hebben ze goed overgebracht! 








Bronnen:

Z33, architecture of fear, internet, november 2011, (http://www.z33.be/projecten/architecture-fear).

Z33, champ daction, internet, november 2011, (http://www.z33.be/projecten/champ-daction-architecture-fear-rednote-festival-hasselt).

Z33, het kader van architecture, internet, november 2011, (http://www.z33.be/projecten/access-phl-het-kader-van-architecture-fear

).

Z33, lerarenopleiding, internet, november 2011, (http://www.z33.be/projecten/lerarenrondleiding-bij-architecture-fear).

Z33, mad about fear, internet, November 2011, (http://www.z33.be/projecten/mad-about-fear-expo-het-kader-van-architecture-fear).

Z33, uitgelezen kader, internet, November 2011, (http://www.z33.be/projecten/uitgelezen-het-kader-van-architecture-fear

).